fol. 406 r

 

De Gruningensibus

 

Spectabilis vir maior mi metuende: Casus, quem mihi pridie, dum vobiscum [adveni], michi proposuistis [...]. [Reli]giosus diocesis nostre Spirensis plures tum theologie tum utriusque iuris doctores habuit. Adiuratus est iste, si sane est quidam presbyter. Parrochius obtinuit indultum adiuratum, ut possit in diocese celebrare. Cum tamen expressa prohibitione audiend[i] [...] confessionis et absolvendi hic presbyter suspensa hac prohibitione factus est adiutor in diocesis eiusdem curata. Plurimos audiv[it] [...] confitentes et absolvit tandem. Quapropter est sacderdotem hunc auctoritatem absolvendi iurisdictionisi clavem non habuisse [...].

Queratur, an illi, qui simplici corde absque fraude et dolo de conscientia pro verbo sacerdotis hinc perag[unt] [...] sacerdoti confessio sit testantur absoluti vel non.

Ut caritatis nominis gratia [serviunt], [sic] theologie gratia serviunt, qui sanctissime sunt conscientie, ad instar pharisei, qui hominibus claudunt regnum coelorum et nec intrant nec introeuntes introire permittuntur dicentes: „Quos propter dare, qui minus habent?“ Et in foro conscientia, dum urget dubium, taceat. Via est amplectenda et illis omnibus non obstante. Ergo dicerem, quod illi, qui sine fraude et dolo huic sacerdoti [confitentur], propterquo de conscientia et conniventia proprii sacerdotis, quam putabant habere auctoritatem confessionis, tuti sint apud deum. Et consecrati sint absolutione non virtute confessoris, quam videlicet habeat dare, si vi fidei secum [sint], sicut dicendum de baptismo [et] de baptizato debitum [est]. Etiam est amplectandus de presbytero non baptizatus.

Ad hoc facit c. Andrea ij de electione in glossa super verbo decepte, ubi dicit de communio[ne], quod valet pentitentia a tale confessore prohibita recepta, qui ab omnibus pro prelato habebatur. Et veniam meretur, qui ab eo penitentiam recepit, quia ignoravit debitum. Vanam tamen communionem adicit. Credimus, quod si sciat ex post confitens antequam moriatur, debet adire suum sacerdotem et ab eo ab eo absolutus. Si postea subvergit vel preterdici, quod vere absolvitur, quamdiu tolleratur a superiore, quod notat glossa in clementina auditori ini extinctata, ubi dicit Johannes de Imula, quod tales confessi item absoluti non ex vitis absoluti sunt propter fidem sacrum. Idem ...